Koşuşturur bütün gün hiç durmadan
Bir şeyler hep,onu kendinden uzaklaştırır
Gözlerindeki ışık sönmek üzere sanki
İnanmak ister o hep bir şeylere

Aşkı uzak bilir ,inancı azalmıştır
Şarkılar, şiirler yaşatır,uzaktır düşünden
Uzaya gitmiş,teknoloji ilerler
Yok olan nedir,neden mutsuzdur

Koşturur evle iş arasında,trafiğe lanet eder
Huzur nedir,nereye saklanmıştır bu kargaşa da
O kendi rüyasını kaybetmiştir ,arar çaresizce
Yarattığı teknolojide ,koybolur çünkü yorulmuştur

Ruhunun,yaratanın rüyasından özgürlükten
Prangalar vurur hergün kendine farkında değil
Savaşlar ve dünyanın sonunu düşler konuşur
Korkar olmuştur özündeki insan olmaktan

Kendi düşünden uzak ve yalnızlıklarda
Kaybolur her gün biraz daha medeniyetin
Kendi yarattığı cehennem tuzağında
Tek bir yol vardır ,durup kendi benliği
Yaratanın güzel rüyasında var olmak

Var edene güvenip,kendini teslim edip
Tekrar o güzel rüyada var olmalı
O aşkı,yaratıldığı rüyayı bulmalı
İNSAN