EYY DİLİM

Be hey dilim lâhutâ kadar çıksın avazın
Coşsun nevâlarında cana dem vursun sazın
Bir nağme ki aşiyan kibri ya ahenk olur
Eşvâk-ına dar gelir damakta saklı nazın
Be hey dilim Lâhutâ kadar çıksın avazın


İki dudak arası tüm yurdun karârğâhın
Edebini kaybetme yoksa sürünür râhın
Semazen gibi döndür söylemeden lafını
Dişlerimin ardında hep saklansın nigâhın
İki dudak arası tüm yurdun karârgâhın

Ya bir yunus ya devriş ya kahraman olursun
Ya kapılır aleme yada HAKKI bulursun
Ya bülbül yada baykuş derler şaşırma
Ya gülüne konarsın ya zındanda ölürsün
Ya bir yunus ya derviş ya kahraman olursun


Uzak değil bastığım he yer her adım mezar
Kasi deler okurken aşıktır kaç bin hezar
Naşideler susmasın çığlıklar billur billur
Dağlar kalem bulutlar defter üstüne yazar
Uzak değil bastığın her yer her adım mezar



Karışma şu alemin ne fakir ne bûd-una
Ne bahar ne yazına. ne erik ne duduna
Olur ya akıl küfen patlar dayanamazsınız
Tüm zaman döne dursun sen yalvar mabûduna
Karışma şu alemin ne fakir ne bûd-una



Ey dilim Ey güsâr-ım hitap olsun meâlin
Bir badeyi hüveydâ hitap dolsun meâlin
Gülizarda güllerin bağlarına dökülsün
Aşiyan bir bülbüle hitap bulsun meâlin
Ey dilim eyy güsâr-ım hitap olsun meâlin

HARUN YILDIRIM

Eşvak ( kabuk)
Lahut ( ilahi alem )
rah ( yol kaygı )
niğâh (bakış nazar )
hezar ( binden çok bülbül )
Naşide ( şiir okuyan kişi )
bûd ( varlik zenginlik )
güsâr ( dert ortağı )