Oh ne güzel İstanbul!..

Fukaranın canı yanmış
Sen zevatın derdindesin
Yuman cennette uyanmış
Çok şükür sen evindesin

Eminim ki şu anda sen
Gam ve kasavetten uzak
Yazlık bahçenin önünde
Altın kumlu sahildesin

Oh ne de güzel İstanbul
Halin keyfin de yerinde
Uzanmışsın sere serpe
Bir şezlongun üstündesin

Tüm denizler sana açık
Pupa yelken seferdesin
Biz kör sersem sen akıllı
Ya da şanslı günündesin

Bakmaz mısın hiç aynaya
Ya geçmiş ya demindesin
Bulmak mümkün değil seni
Bilmem hangi gemindesin

Hakkullahla yola çıkıp
Yetimlerin hakkın yersin
Her şey ayan beyan iken
Daha inkâr yemindesin

Ekmek kavgasında adın
Hiç duymadım neredesin
Yalan talan güruhuna
Tenekeden bir perdesin

Aklın fikrin fitne fesat
Riyakârlar köyündensin
Hak vermeye sana fırsat
Hasta ruhlu beyindesin

Bu yüzsüzlük astarını
Kim bula ki sen yitire
Edep haya hak getire
Hep nüzullü deyimdesin

Aklın puştça dilin çatal
Yezit misin bilmem nesin
Senin gibi gelmez daha
Şahmeranlar demindesin

Çıktığın bu kutlu yolda
Tutana aşk olsun seni
Bir el yağda bir el balda
Hep en karlı sehimdesin

Gerçeklerden habersizce
Yalan yanlış konuşursun
Hem hal misin klavyeyle
Hep netimde keyimdesin

Halı(n)dan haberin yok
Sen yerdeki kilimdesin
Müstahak olduğun yerde
Koyun kuzu peyindesin

Ecük cücük adamların
Sığmam ki ben ezberine
Bunu da yaz bir yerine
Çok da fazla şeyimdesin

Mehmet Ali ÇAĞLAR
Nusaybin / 2014