6
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
2505
Okunma

Gönlüme ateş düştü ,içinde ruhum yandı
Söndürmeye yetişen, su tutuştu ,kum yandı
Gecelerde düşlerim gözlerde uykum yandı
Fırtınaya direnen limanım kuytum yandı.
Taç yaprağıma konan ,arı yandı bal yandı
Bülbülün ahı tuttu ,gülistanda gül yandı
Hazana baş kaldıran, ağaç yandı dal yandı
Aşka serenat yapan dudak yandı dil yandı
Umutlarım ayazda,cemrem baharda yandı
Gözlerim uzaklarda, tipide karda yandı
Resimlerim duvarda ,aklım firarda yandı
Gönlümün zulasında saklanan yar da yandı
Sevgiye kanat çırpan muhabbet kuşum yandı
Değer bilmeyenlere hesap soruşum yandı
Sevdaya baş eğmeyen mağrur duruşum yandı
Bilmem ki bu yangına yürek nasıl dayandı .
MELAHAT ÇETİNKAYA
Şiirime sesi ve nefesiyle can veren değerli Abim Mustafa kara Ahmetoğlu ’na sonsuz tşkler ve hürmetler .