Artık hiç olmadığı kadar doluydu
Kül tablam harap olmuştu senin yüzünden
Daha bir farklı tutuyordum penayı artık
Tellere her vuruşum benim canımı acıtıyordu.

Hiç olmadığı kadar nasır tutmuştu parmaklarım
Her şey seni anımsatıyordu sen ise gitmiştin
Sen gülüyordun başkalarının yüzüne
Tek bir kelimeyle bitirmiştin beni, üzgünüm.

Bu kadar kolay mıydı peki?
Bu kadar kolay mıydı bir insanı bitirmek
Bunun cevabını da tek kelimeyle verirdin
Gül/üm tahmin ediyordum
Aslında düşününce uzun cümlelerle de konuşsan
Benimle ben kaybolurdum o harflerin içinde.

Korkuyordum hiç korkmadığım kadar
Sen hala gülüyordun,
Gülmek bu kadar acıtır mıydı canımı bilemezdim
Ben senin gülüşüne âşık olmuştum hatırladın mı?
Demek ki aynı gülüş insanı öldürebiliyormuş

Evet, ben bu şiirimi sana yazdım
Sen yarısında sıkılıp okumayacaksın biliyorum
Yine de ben senin gülüşüne hala aşığım.

Sami Arlan..