ben kendimi adem ile
nuh ile ibrahim ile
musa isa muhammedle
kıyaslayan garip insan

adem kadar ıssızlığı
nuhta gördüm yalnızlığı
ibrahimle acizliği
yaşamaya kim dayanır

kekemeyim musa gibi
harun gerek hep yanıma
zalim başta halkım köle
bir esaret yaşıyorum

isayı çarmıha gerip
sonra sonra putlaştıran
ne bilir ki hakikati
susa susa yürüyorum

dağlar çöller ve denizler
sanki durmaz beni izler
gökte gezen tüm yüzsüzler
yerde beni korkutuyor

ahir zaman cahiliyim
yapmadığım kepazelik
kalmamış gibi kalbimde
bir de iman arıyorum

muhammedin merhameti
kurtarır mı insanlığı
bilallerin seslenişi
beni de düşündürüyor

rabbim ulu rabbim büyük
halim fikrim kulu olsun
dünya ahir iki alem
inananlar kardeş olsun

bir müslümanın sırtında
taşıdığı o koca yük
yürüdüğü sonsuz yolda
rabbim yardımcısı olsun