Yılların umudunu
İçimde demledim, sabırla bütünleştim
Kimseyi kem gözle temaşa etmedim,
Vakti saati vardır dedim,
Rabbime iltica ettim
Aczi yet içinde, nefesin müddetinde,
Ehl-i hal olmak meylinde,
Şirazesi kaybolmamış muradıyla
Kul olmayı istedim,
Nasibim için muhakemeyi önceldim,
Azmi bu minval üzere
Şerh ettim ve üzülmedim

Murat sahibi
Olmak istiyorsan,
İlmi tahsil et
Şayet bir şikâyetin var ise
Ulu orta bırakma,
Öncelikle kim verdiyse,
Aşkla ona meylet
Kader sensin,
Bahtınla müştereklik içindesin,
Akıl ve izan sahibisin,
Niyetin aşkla koksun, şükret
Bahaneler kalbini fakirleştirir,
Elzem olmayan haller,
Kederini artırır,
Lüzumsuz merak aşkı azaltır,
Ar et

Hangi yaratılış
Üzerine olursan ol, kalbin var
Ruhun evvel emirde akitleşti,
Bu andan habersiz kalan
Nasıl bir insandır
Ve aşk aranır, ey yar
Vakit süret-i zamandır,
Keyfiyet için sancıdır,
Zaruret için ihtiyaçtır,
İkmalini bu nispette yap,
Ey nazar
Neme lazım deme,
Gün ola harman ne ola,
Batıracak tipiyi erkenden yaşama,
Tedbirde, bir takdir var

Zamansız öten
Her nefes, dikkate muciptir
Oysa ne kadar zavallı birisidir,
Ne korkunç bir yalnızlık içindedir,
İliklerine kadar kar yağar, sefildir
Hangi badirenin solgun yolcusudur,
Kimliksiz muştusudur,
Varoşların sahibidir,
Bir düşün ne eziyettir
Yuvasız olmak,
Kanatsız çırpınan kuşun
Dramını yaşamaktır,
Vakitsiz solmak,
Bahtın tezkeresindedir

Öncelikle
Nasıl bir ehliyet sahibisin,
Elbette ki bilmelisin
Hukukunu bilmeyen her nefes,
Taklide muttali olan
Keder mertebesindedir,
Kalbin sahibin demisin
Akıl, deşifre sanatıdır,
Merak bu minval üzere arzdır,
Sual etmeyi bilmeyen can
Niyazdadır, görmelisin
Her insanın nasibi farklıdır,
Azminde saklanan nazdır,
Niyeti mukabilinde
Taksim edilen bir nefestir

Anneni bir düşün,
Ne kadar sabrı var, ar edin
Ne kadar geçim ehliyse,
Feveran etmekten çekiniyorsa,
Hissiyatı çok kuvvetlidir,
İhmal etmeyesin
Yar derken,
Nefsini öncelememeyi öğrenmelisin,
Kar derken, şüpheden
Arîleşmeyi talim edinmelisin
İlimsiz nefes,
Fıkratmayan her ses,
Zikrinde zafiyet içindedir,
Şüphe ve zan
Onun sinesinde, erişesin

Dünya
Yalan derler,
Lakin neler yaparlar•
Hiç ölmeyecekler gibi mi?
Hakikati anlarlar, yoksa
O an ve akan içinde
Avunan canlar mı?
Kim anlar
Kalbin inşirah erişmedikçe,
Ruhun ihsan üzere temaşa etmenin
Firkatine erişmeyince,
Gönül nasıl ağlar
Bir bak ummana,
Sesi senden alan o aşk-ı zamana,
Hakikati şehreden nazara,
Ah o umutsuz insanlar

Hak ve hukukun
Senin bizzat ehliyetindir
Akıl ve irfanın için
Vazgeçilmeyecek mihenktir,
Vuslatın için nevalendir,
Aşkın için gerekçendir
Nefis hayvan gibidir,
İraden o nispette zarurettir,
Lakin bilmeden talim
Ettirmek nasıl bir avdettir
Bu minval üzere sevda ve muhabbet
Kalbinden uzaklaşan ahenktir,
Eza edilen kim varsa, derttir

Mustafa Cilasun