MAZİYE HASRETİM, Mehmet SUMER


Serin ve su kokan ormanlarında kendimi yitirip derinlere dalmak istiyorum,

Çocukluğumun uzun ince patikalarından seyredip ağaçları sayarak yol almayı özlüyorum,

Yaylaların geniş uçsuz bucaksız çimenlerinde yayılıp matika oynamak istiyorum,

Tahta arabaların yarış heyecanında başarmak, menzile varmak istiyorum.

Yitirdiğim can dostlarımın hatıralarını acı çeksem de yad etmek hüzünlenmek istiyorum,

Karadeniz’e sıralanmış çam kokan yamaçlarına yaslanmak istiyorum,

Güzelim vadilerin yaydığı bereketi özlüyor, duman duman tepelerde soluklanmak istiyorum,

Özlüyorum güz günün sabahında okşayan güneş altında çayırlara tırpan atmayı,

Özlüyorum mümkünsüz çocukluğumun geçmeyen bereketli günlerine geri dönmeyi,

Özlüyorum, geleceği tasarlayış anlarımı, özlediğim istikbale bakış günlerimi.

Yitirdiğim can dostlarımın hatıralarını acı çeksem de yad etmek hüzünlenmek istiyorum

Özlüyor istiyorum beni esirgeyen büyüklerime bayram sabahında sevinçle sarılmayı

İstiyorum mümkünsüz hatıraların kucağında süzülüp kıvançla çocuklaşmayı


Mehmet SÜMER