SIĞINAK
Durmadan suçlayan dostun (!) dilinden,
Allah’ım yalnızca sana sığınıyorum.
Şaka diye vuran elin işkencesinden,
Dostum Rabbim sana sığınıyorum.

Dünyada suçlu yok, yalnız suçlu ben varım.
Gelen vurur, giden vurur sanki şamar adamım.
Her suçlama yakar, acır da acır canım.
Bunlardan Rabbim sana sığınıyorum.

Kimseyi beğenmez, herkesi beğenmemi ister.
Vermeyi hiç bilmez, durmadan bana ver der.
Elinde varken senden ister de ister , ister.
Bu gözü doymazdan Rabbim sana sığınıyorum.

Ona köpek gibi hizmet etmemi ister.
Etmezsen sana Yaramaz der,adi der.
Doymaz ki, istersen O’na tüm dünyayı ver.
Allah’ım bu doymazdan sana sığınıyorum.

Kendine hiç sormaz ben neyim, kimim diye.
İğne başı kadar, kendinde su görmez bile.
Sevgisinde bile var bin bir tane hile.
Bu düzenbazdan Rabbim sana sığınıyorum.


Rabbini bilmeyen tabii ki , bilmez kendini.
Kendini bilmeyen elbet, suçlar daim herkesi.
Herkesin günahıyla dolar O’nun kefesi.
Kefesi dolu kul olmaktan Rabbim sana sığınıyorum.

Turan Yalçın
Tokat,20.06.2013