Henüz
Adımlamaya
Başladığım zamandan bu an’a
kadar arkasında sürüklendim


Bazen
Sessiz bazen de nefessiz
Devran içinde arşınlanan
bir deniz nizamsız nefis

Gel
Zaman git zaman derken
Halin sahifelerinde
kederlenip hüznü nefeslenirken

Yokluk
Kuraklıkta susuzluk
Umutlarda solgunluk
yorgunluğa güfte yaptırıyordu

Çaresizlik
İdrak edilmeyince
Kanaat niteliğe ermeyince,
vuzuh netleşmeyince acı

Istırabı
Kamçılıyor kan akıtıyordu
Nisyan yamaçlarda daveti
bekleyerek fırsat kolluyordu

Bilmeden
İnanmak, anlamadan kanmak
Akidede muğlâklığı yaşayarak,
maslahatlara sığınmak

Arkaya
Hiç bakmadan yaşamak
Tefekkürden imtina ederek
hevesleri kuşanmayı anmak

Derken
Akıl sığaya çekerken
İbretlik hadiseler bir bir
önümüze serilirken tükenmek

Nefesin
Kadrine haiz olarak
Sahibinde netleşmek,
sevdayı hasrederek ona yürümek

Ezelin
Ebet için ahengini
Aşkın nurlaşan ulviyetini,
nizamsız zevklerin sefilliğini

Kaç zaman
Sonra ve hazan oluşunca
Ömür takatte zorlanınca,
gözler fersiz bomboş bakınca

Umutlar
Geliyor birden aklıma
Lakin hiçbir yatırım yapmayınca,
naçarlığın sağanağında

Hıçkırıklar
Düğümleniyor boğazıma
Ağlamak ne çare, zaman
seni mazinle hikâyeni seyredince

Tekaüt
Maaşınla aldığın mezar
Yalnızlığında ürpertilerle
haşyetin serencamını haykırınca

Kim olacak
O elim manzarada yanımda
Evladı ayal her ne kadar varsa,
refikam ağıtlarla başımda

Hüzün
Desteledim arkamda
Bestelediğim şarkılarla
mısralar duracak bir bir karşımda

Mütemadiyen
Çaresizliğe hayıflansam da
Yaratan’a iltica ediyorum
her ne olacaksa rahmet onunla

Gülün
Kokusunu arasam da
Hasretmediğim zaman çıkıyor
hemen karşıma ağlasam da

Toprağın
Yetimi anlatan hicranıyla
Hesapsız hayatın sonuçlarıyla,
keyif ne kadar haz olsa da

Mekânsız
Düşünmek ileriyi görmek
İnsanın vasfından sudur ettiğini
bilmek, kalbi serinlemek

Vicdanı
Dürüp bükmeden hilkatine
Tevdi ederek ulvileşmek
nefesi sahibine hasredip yücelmek

Aşkı
Harında ki sevdayı
Sabrın baharında rengârenk
açarak yaratan Hakka koşmayı

Ne derlerden
Soyutlanarak kul olmayı
Ön yargılarda yargıçlığı
müdavimlerine bırakarak hür olmayı

Başarmadan
Umudun niteliğinde baharlaşmadan
Ruhun kalbi nizamında
vuzuha ermeden koşmak yılgınlığımı

Affedemiyorum
Kimi suçlayacağımı bilmiyorum
Lakin artık çok geç her gün
adım adım mizana yaklaşıyorum

Muhakkak
Üzülüyorum sukut ediyorum
Kalbimin lekelerimden kurtulamadan
hayata veda ediyorum

Mustafa Cilasun