Kendime mahkumum artık
Hani diyorum af çıkarsam kendime af!
Benden çok uzaklardasın ama,
Yüreğimde yaşaman ne Tuhaf..

Herkes vurulur bir gün biraz...
Herkes biraz kanar,
hemde beklemediği günde
sen de... evet,evet sende...

Hani ben"geç"diyordum,sen ise,"erken"
Meğer sende hiç bir seymişim...
Sen, ben de her şeyken...

Kolay anlatılıyor,kolay yazılıyor
acılar...
Kolay yaşanmıyor ama,ömure törpüdür
Sancılar...

Sevda yanığını sordum meyhanede
Yaşlı bir Kemancıya...
"Kaç yıl sürer" unutmak"Unutamazsın"dedi...
Ama,alışırsın acıya.

Borçlusun,iki şey alacaklıyım senden
Biri sevgim,diğeri kırdığın gurur
Azad ederim yüreğimi
Benden gider zamanla kurur...

Oysa ben hiç bir gece sürtüğüne
Seni kesmedim...
Adam gibiydim sende,sevgin emanetimdi
Hiç yalan söylemedim.

Biliyormusun suya yazıyorum artık şiirlerimi...
çoğalıyor,ama taşmıyor.
Hele de öfkelenip
Haddini de aşmıyor...

Her şeye rağmen,en güzel yanlışımdın...
Doğrularım sana taşındı.
Sen de mısralar bitti
Aynı şiirin,ayrı satırlarıyız şimdi

Ve son şiirim sana,
iki satır...
Kelimeler, Dört...

GİTTİĞİN YERLERDE
KAPILARI ÖRT!