4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
795
Okunma
Kendimi bir yaprağa
Senide biraz sonbahara benzetiyorum.
Hani sonbahar gelince yaprak düşer ya yere
Kimse kaldırmaz onu. ha işte öle
Ama gene de üzülmüyorum
Çünkü ben yere düşünce
Tutunduğum dal hayat buluyor
İlkbahar ile birlikte
Sonbaharda en çok yağmuru seviyorum
Ben yerde bir yaprak gibi dururken
Onlar sanki sen gibi başımı okşuyor
Bana biraz olsun ümit veriyor
Sonra karanlıkta bir ses diyor ki
Onsuz yaşayacağına yaşamamak
Yeşil duracağına solup tutunduğun
Dala güç vermek
Hasret çekmekten iyidir diyor
Cevap Yaz