6
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1525
Okunma
Sen nerede dikiliyorsan
orada bir erguvan ağacı,
asmalar salkım saçak
dallar arasında yüzün,
çiçeğe durur akasyalar...
Nerede bekliyorsan beni
oradan geçer düş meridyeni,
zaman seninle akar
yüzünde değişir mevsimler;
ağlasan kış, gülsen ilkbahar...
On yıl geçmiş aradan;
gün Beş Ocak, yıl İkibin
sen yolumda dikiliydin,
sessizliğin gül ağacı
bir yabancı el gibiydin...
Hâlâ yolumun üstündesin
ne garip, çıkılmaz bir hâl,
insanın insana aşık olması,
yüzünü sevdiğinin, hayâl hayâl
çiçeklere bezenmiş bulması...
Yüzün ilkbahar esintisi
ne kadar çiçek var ise beyaza çalan
onlarla sun olmayan güzellikleri,
tenin beyaz, gözün elâ, saçın kumral
ey sevgili, hep yolumda kal!
Şaban AKTAŞ
8.03.2010
Fotoğraf: Şaban AKTAŞ
Cevap Yaz