......Sevda şiirlerinin üvey evladı......

Canımın cananı,yol arkadaşım .. .. ..
Ne vakit buralarda koy verdin gittin beni
Yüreğimin bir yanı eksik kaldı bilesin
Ne vakit yastığa başımı koydum sensiz
Kokun gönlüme dokundu bilesin (...)
Duymasan,da beni dönüp bakmasan,da ardına
Gölgene yakın yaşıyorum sana gülüm bilesin
Ne vakit aklıma geldi öpmeye kıyamadığım dudakların
Cehennem ateşlerinde yanıyor gibi oldum bilesin
Ne vakit kapatacak oldum gözlerimi gecelere
Uykuma hançer oldun senelerce bilesin...
Ne vakit sığdıracak oldum sevdanı yüreğime..
Taştın, koca bir dert oldun bağrımda bilesin
Ne vakit ardında iki damla göz yaşı dökeyim dedim
Kör oldu gözlerim kurudu göz pınarım bilesin
Ne vakit düşünmeye kalktım geçmişimizi..
Bir alev topu oldun ellerimde yaktın avuçlarımı bilesin
Ne vakit seni başka bir gönülde diye aklıma getirdim
Gecelerimi sabahlara erdiremedim bilesin
Ne vakit yenik düştüm iki kadeh rakının ardından öfkeme
Dünyayı yaktım senin için bir kibrit alevinde bilesin
Ne vakit yüzüme sitemlerin düştü bir bahar ertesinde
Gönül sayfamdan bir yaprak daha sarardı düştü bilesin...
Ne vakit sesini duyar gibi oldum kapı tokmağında
Sabahlara kadar gözlerimi kırpmadım bilesin
Ne vakit içimde bir çocuk ağlamasıyla uyandım
Bir daha hiç uyumadım sokaklarını arşınladım bilesin
Ne vakit tükendi bedenim, vurdum kendini çöl kumlarına
Susadım, yanan yüreğime bir damla su akıtmadım bilesin...
Ne vakit ayrılığın acılarında büküldü zavallı bedenim ...
Çilemdir o benim dedim bir gün ardından ilenmedim,
Sıkı tut sevgilim yüreğim kaçıyor bilesin .....




...................LESKÜY NARUT.............04/10/2014