BİR AN BİLE

Ne olursun deme, vazgeç sen benden.
Vazgeçmem görmeden, geçse de yıllar.
Ayrılsa inan ki, ruhum bedenden
Ölsem alsa beni, içine sallar.
Ne vazgeç de bana,
Ne de unut de.
Yaşadıkça hep çeksem de çile.
Unutmam seni bir an bile.

Ruhum güzelleşti bu aşkla, çok şükür bil.
Aşkı söyler, aşkı anlatır bende artık dil.
Bir bahçe ektim ki her ağaç gül.
Aşk meyvesi taşır, bu ağaçlarda dallar.
Tadına isyan eder, dünyada tüm ballar.
Bana ne unut de canım, ne de vazgeç.
Kıyamete kadar gider bu süreç.
Yaşadıkça hep çeksem de çile.
Unutmam seni bir an bile.

İllallah eder oldu benden, her bir kelime.
Çünkü aşktan başka bir şey, gelmez dilime.
Benim bu halime, gülse de kullar.
Tesir etmez bana, ne git ne kallar.
Bembeyaz olsa da, yüzümde allar.
Etmez bir an bile ben, aşka veda.
Canımı ediyorum,
Ne ederim ki aşka, başka feda.
Yaşadıkça hep çeksem de çile.
Unutmam seni bir an bile.
Mustarip olur sanır, beni hep eller.
Aşkla mustarip olunca, güler tüm güller.
Nar nura döner aşkla, bilsin tüm dünya.
Nemrutlar oldukça ve yaktıkça onlar ateşi.
O ateşler söner aşkla, bilsin tüm dünya.
Bu aşk beni İbrahim etti.
Bu aşkla varlığımı tescil eder şiirler.
Ey beni benden alan nisa!
Kim bilir bir el uzatır da beni, göğe çeker İsa.
Davut. Davudi sesiyle bir tek bana bağırır.
Musa, Tur-i Sinaya giderken beni çağırır.
Senin yanında, olmasa da anlamım.
Kutsallaşmakta artık, sana söyediğim her kelâmım.
Ben dünyadan vazgeçmişim ukbaya giderim.
Yeter ki sen olasın benim tek kederim.
Ne unut de bana, ne de vazgeç bana.
Vazgeç diyeceğine her gün, kefen biç bana.
Yaşadıkça hep bu aşk için, çektim çile.
Unutmadım seni, bilesin bir an bile.

Mustafa EROL
28.EYLÜL.2014
Manavgat / Antalya