Bir başıma oturmuş seyrediyorum seni,
Caddelerini,sokaklarını,insanlarını,
Bir başıma seyrediyorum,
Rüzgar fısıldıyor seni bana,
Yanlızlığımı alıp seni bana taşyor rüzgar,
Yağan yağmur saklıyor göz yaşlarımı,
Saklamasına gerek yok aslında,
Ben utanmyorum ağlamaktan!
Aksine herkesin içinde herkeze ağlıyorum.
Senin sisli dumanlı sokaklarında,
Her gün kaybediyorum kendimi,
Kapattım artık kalbimi aşka sevdaya,
Sokakların bir labirent oldu bana,
Hangi sokağın nereye çıkar,
Veya beni hangi çıkmaza soka,
Artık onu bile bilemiyorum.
Seni yüksek tepelerinden birisine çıkıp,
Seni seyrettiğimde ise,
İçinde kaybolduğumu,
Caddelerini, boğulduğum sokaklarını bir bir görüyorum,
Ve aslında çok iyi tanıdığım,
Caddelerini, sokakların ve insanların arasında her gün,
Ama her gün kayboluyorum,
Olurda bir gün sana yeniden dönme imkanım olursa,
Sen bende kaybolacaksın,
ANKARA...
SEVGİ DEĞİRMENCİOĞLU
cano0606