İsyanımda yıkılmış dağlar altında kaldım
Şu hayattan dersimi sevdiklerimden aldım
Çektiğim hep hüzünler her gün kedere daldım
Duyan olmaz ahımı yıkılası dünyada

Kışlarım bahar olsa çiçek sarsa her yeri
Çağırsa kurban olam yâr dese’ki gel beri
Alıp başım giderim dönüp bakmam hiç geri
Duyan olmaz ahımı çökülesi dünyada

Ömür kazan ben kepçe bilinmeze karıştım
Sürüklendim boşluğa şu felekle yarıştım
Kin gütmedim kimseyle hayat ile barıştım
Duyan olmaz ahımı sökülesi dünyada

Doğmadı hiç güneşim kara bulut çöküyor
Çekilmez vurgunları yüreğime döküyor
Hayat çarkında efkar ciğerimi büküyor
Duyan olmaz ahımı dökülesi dünyada

Hüsran oldu günlerim mutluluğu bilmedim
Yazılmış bana çile bir gün olsun gülmedim
Şaşıyorum halime bu dert ile ölmedim
Duyan olmaz ahımı yakılası dünyada


Yetim kaldım sahipsiz karanlığa karıldım
Bana bir gün gülmeyen kaderime darıldım
Düştüm dost denizine yılanlara sarıldım
Duyan olmaz ahımı bükülesi dünyada

HAMİT KARACA 15.09.2014 20:52

GÜZEL SESİYLE ŞİİRİME CAN OLAN SEVDA HANIMA CANDAN TEŞEKKÜRLER