dik yamaçlarından,
sert çığlıkları kopuyordu ruhumun.
şimşek çakıyordu,
yüreğimin tam ortasından.
.
...
renkli gökyüzü
yağarken duygularıma, düşlerimde
sessiz sular duruluyordu
çoşkun dalgalara inat.

şiddetli depremler akıyordu,
uçsuz bucaksız vahalara.
kızgın bir dokunuş gibi
titretiyordu bedenimi.
.
...
bedenim ki !
suların azaltısı midye kadar,
kumsalda çakıl taşı kadar çaresiz
küçük ve belirsiz.
öksüz sokak çocuğu kadar
ürkek ve güvensiz
.
...

ve yorgun gönlüme,
patlamayla cevap verdi kemanlar.
bir göz attım
yükselen, şarkı duyulan köşelere

’keşke’ile başlıyor hayat ,
şükürsüz dillerde
ve.. çürütülüyor kafeslenmiş ruhlar
asîl yaşanmıyordu, vakitsiz deniliyor gurura
boş vermişliğin masasında çözülüyor sorunlar !

gecem yaş dökerken
şafağın yıkadığı gökte!
devran bildiğini okuyor,
ekiyor hüzün tohumları
yüreğimin sessizliğine ..
.
...
___birileri ’dur dur’ desin..
çarpık düzenin gidişine __

apsuva..