gün geceye dolanırken

dem bu dem
ver patlasın dal oynasın
vakit ıslak
zaman zil zurna ayyaş
ar perdeleri sökülmüş şah damarından
kaldırımlar bize basıyor
sürüklenirken sarhoş patileri memoşun


ben fırat ve tekin
birde asuman
hâlâ çözemedim tekin mi asumanla çıkıyor
yoksa fırat mı asumana çıkıyor

neysede her yol laleliye çıkıyor

titrek adımlarımın oturak yeri
sütçü babanın hane meyhanesi
say ki evimiz
biz mi ona hizmet ediyoruz o mu bize karanlık


loş ışıklar betimliyor sıfatını süretin
vesikasız ilişkilerin kadim dostları
kafa çekiyor dumanların ardından
şerefe...
" aşkımıza" diye bastırıyor sarı zilli yan masada
bulmuş yolunu şahin kaptan
adam mutluluğa el atıyor atmasınada
dibi yokki meredin


avni kapatmış yine eceyi
tek gecelik mecnun, enayi!
yakıyor yine leylasına abayı
metreside beş para etse bâri


ediyor işte!
ediyor etmesinede
yine sabah olmuyor
toplasam kağıdı kalemi
yazar mı asuman banada
vallahi bozdum niyeti