Yüreğimin gülü,

Artık kanamıyorlar ama vaktidir,
Yine ağlama vakti,

Kocaman bir ferahlama duygusu,
Kanayan güller bitiyor artık,
Benimle…

İnan ki,sevgilim bitecek ,
Yoruldum çok yoruldum,
Artık huzurla uyumalıyım,
Derin bir uykuyla,uykunun içine düşmeliyim,

Hayallerimdeki dünyaya gitme vakti geldi,
Belki de cennettir orası kim bilir,
Bir ses var içimde,kimin sesi bilmiyorum,

İçimdekileri,yine içime akıtarak uyuyorum,
Başka nereye akıtmalıyım,

Yine kendi kendimi yakarak,
Bakın görün kimseye bir zararım yok,hepsi kendime,
İçimdeki sözlerle kıvranıyorum,uyuyorum,
Söyleyemediğim binlerce söz,binlerce hece var,

Ben sessiz,sen sessiz,
Sessizlik bizim özümüzde,
Aşkımızda,yüreğimizde,
Ben bana verdiğin sevdanla sensizliği yaşıyorum,

Ya sen sen ne yapıyorsun,
Sende bensizliği yaşıyorsun,anlıyorum seni
Yaşıyorum ama sensizliği yaşarken yaşlanıyorum.
Sakın yanlış anlama,aşkım değil,bedenim yaşlanıyor,

Sessizliğimle yaşlı gözlerimle,
İçimde dur dedikçe sana yürüyen sana koşan,
Sus dedikçe sana konuşan,yaralı gül var,

Zor geliyor artık geceleri,
Bu gecemiz güne kavuşur mu bilmiyorum?
Yanında olayım yeter bana,bir damla bile olsam…