farazi düşlerimin siyahına uzanmışım, sere serpe
mum ışığında gölgelerimin
özgürlük dansına şahidim
uzaklardan yosma bağırtısı
ceviz ağacından düşmüş
namusa sitemkar

gözü dönmüş toprağın öfkesi
aldıkça alıyor
ne veriyor,ne sövüyor
istiyor da istiyor
tırnaklarım çekilmiş toprağın en demine
iblis
ar damarlarımı tırmalarken
tanrıların isimlerini unutmuş olmak
ne ayıp.!
bir sırat köprüsü muhabbeti
dökülürken torbadan
cennet fazla gelir ya!
cehennem de bize yazık

otobüsü bekleyen peron çocukları misali
farklı bir mahçubiyet bakışı
maskelenmiş
bir annem sıranın en başında
beyazlara bürünmüş
babam mahkeme katibi gibi
liste telaşında

burnuma hafiften ıhlamur kokusu
misafir olur
toprak
buna da bozulur gibi,
ayak bileklerimi çeker göğüsüne
fütursuz yosmadan göz kapaklarıma bir buse
nasırlı ellerini yanağıma değerken
yaban otları
neden katran karası renginde
hiç düşünmedim

yaşlı adam merdivenin başında
gel demesini görmezden gelirim
niyetini değil,kendimi bilirim
gidersem şerefsizim..