Hayâl Sofrası

Dün akşam can evimde hayâl sofrası kurdum
Dört bir yandan erenler geldiler birer birer
Bir koltuğu boş koyup, karşısına oturdum
Çok şeyler yaşanıldı bilmezsin, neler neler

Önce Cemşîd göründü, başında bir tacı-zer
Bütün ölü ozanlar tek sıraya girdiler
Sonra bir halka olup, cem yaptılar beraber
Hurilerin elinden Ab-ı Kevser içtiler

Göksu’dan bir ses verdi, koca Nedim-i Şeyda
Lalezar’da meşk eden canı ve cananıyla
Mutripler, sazendeler hemen oldular peydâ
Yola revan oldular, Meşkin heyecanıyla

Rubailer söyleyip yerini aldı Hayyam
Elinde mor menekşe ve kızıl lalelerle
Neyzen, O’nu görünce bir huşû duydu o an
Ardı sıra saf tutmuş dizili şişelerle

Yahya Kemal’in ruhu, göründü gök yüzünde
Cemil Bey tamburuyla, meşke çağrı yaparken
Cahit Sıtkı, üstadın bir adım gerisinde
Otuz beş’ inci yaşın ilk gününü tadarken

Nihavent ve hicazdan ne fasıllar geçildi
Keman telinde uşşak, tamburda karcığardın
Senin boş kadehinden tek tek meyler içildi
Ne seni gören oldu, ne sen farkına vardın

Beste. :Amir Ateş
Makam. : Acemaşiran