0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
746
Okunma
etrafım bomboş
dönüyorum boşlukta
boş bir dünya misali
atıyorum kendimi boşluğa
kırıyorum her yerimi
hasta ben doktor ben ilaç ben
giriyorum bitkisel hayata
gözlerim tanımıyor kimseyi
bana bile soruyor beni
cevap veremiyorum kendi hastama
dilim lal kelimelerim çok uzakta
ben bile duyamıyorum artık
sağır kalbim yüzünden
işaret dili konuşacak
ellerim de yok
dağınık düşüncelerim
çoktan kırmış parmakları mı
bir mezar yeri gibiyim
kazmam yok küreğim yok
kupkuru toprak üzerine
uzanmış bedenim
sevinsin canlarım
baş ucumda yazılı
bir taşım bile yok
23/09/2014
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA