Elif-i azamın tadıdır,dilime bal taşıyan.
Hakk’ın hikmetidir,içim dışımı sarmalayan,
Dergahın kapısıdır,hayata Aşkı yol eyleyen,
Akıldan,fikirden,herşeyden geçmektir Aşk-ı azam.
Delirebilmek güzelde kaldıysa serde aklım.
Önemini yitiren sevdaya,şiirler yazmayayım diye
Parmaklarımı kırdım,
Aşk zade diye çağrılsamda,
Ömrümü aşka haps ediyorum...
Sevmesede olur lakin bu yürekde ölür...

GEREYİ DÜŞÜNÜLDÜ.
Yaz kalemim,
Şiire veda davasında yaralı sanık,
Bir dahaki duruşmaya kadar tutuklu yargılanacakdır.
Günahın tökezlediyi Hak-ka inanan tanık,
Özümün temizlenip aklandığı zamandır.
Çileyi sabır tacıyla başda taşımak,
Huzurda affedilmeyi umduğum zamandır.
Bir sükutun bin söze bedelini ödemek,
Yokluğuna alışmak istemediyimdendir.
İçime gömülüşüm topraksızdır kanla örtünmek,
Bu ölüm yeni şiirler yazmak içindir.
Cennet sözünü unutma,biz beraber yürüyeceğiz,
Zaman-mekan ne kadar yabana düşsede,
Beraber dökeceyiz kan yaşlarımızı
Aşk-ı Azam Sokağında.

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 20.09.2014