Unuttum varlığımı yaşamıyor sayıldım
Ecel müşteri oldu son deminde cayıldım
Onca zulüme ramen ben sevdana meyildim
Sırtını dönüp bana çekip de gitmeseyidin

Şimdi bir bozlak düştü sanki bir ince deyim
Malum olsun be gülüm bak sensiz ne haldeyim
Bilmiyorum bu aşkta kime sitem edeyim
Gözlerimden bu denli kaybolup yitmeseydin

Umutlarım tükendi hayallerım yok artık
Yaşadığım bu hayat bu omzuma yük artık
Gayrı ben ben değilim o beynine sok artık
Bin ölüp bir diriltip böyle kahretmeseydin

Şah damarımdın benim hissettiğim tek varım
Çölde yağmur tanesi sen ki gönül diyarım
Sakat kalsın bu sevda olmasın diğer yarım
Bu denli törpü olup canıma yetmeseydin

Acıyan sol tarafım kangerene çevrildi
Bir can düştü toprağa bir de çınar devrildi
Sakın yaşıyor sanma künyem çoktan verildi
Sadık olup sevdana o eli tutmasaydın

Yok şimdi pencereler kapattım perde perde
Göz yaşımla harç karıp ördüm her bir seferde
Ben kendimi kaybettim bilmiyorum ki nerde
O güven uykusuyla böyle uyutmasaydın

Bilmiyormusun gülüm sevgi sadakat ister
Yeter mi tek sadakat sadakat ısbat ister
Sayıları şaşırdı yazmıyor istatisler
Gönül denen mahreme haramı katmasaydın

Aldığım nefes bile ağır gelir bu cana
Sen zannediyormusun dayanırım heycana
Kul Garib’im nasıl da ihanet ettin bana
Ben ki can çekişirken sen rahat yatmasaydın


Emine Çerçi