Güz geldi bağlarıma baharlar kışa döndü
Küskünüm yaralıyım gönlümde şevkim söndü
Viran olmuş illerde dalıma baykuş kondu
Seni öyle sevmiştim canıma ömrüm bildim
Çıkma artık karşıma seni kalbimden sildim

Çiselerken yağmurlar gezdiğimiz yollarda
Acın içime işler kurutursun dallarda
Fırtınada kaybolmuş gezer gönül sallarda
Seni öyle sevmiştim canıma ömrüm bildim
Çıkma artık karşıma seni kalbimden sildim

Sırlarında kayboldun unuttun gittin beni
Şehir şehir aradım divane ettin beni
Yalan’mıydı o sevdan acın’da güttün beni
Seni öyle sevmiştim canıma ömrüm bildim
Çıkma artık karşıma seni kalbimden sildim

Erir bulutlarından yağar gözden yaşlarım
Bir derdi bitirmeden ötekine başlarım
Yüreğim yangın yeri bedenimi haşlarım
Seni öyle sevmiştim canıma ömrüm bildim
Çıkma artık karşıma seni kalbimden sildim

Unuttum gülmeleri boynu bükük dururum
Verdiğin azabında solar her gün kururum
Çeker belki silahı şu kalbimi vururum
Seni öyle sevmiştim canıma ömrüm bildim
Çıkma artık karşıma seni kalbimden sildim

Kat önüne dertlerin sürükle gazabıma
Merhem olma artık git gönülde azabıma
Bağlamam çalmaz artık kan değer mızrabıma
Seni öyle sevmiştim canıma ömrüm bildim
Çıkma artık karşıma seni kalbimden sildim

HAMİT KARACA 08.09.2014 20:55