Kayıp bir sevda izi
Vardı gözlerinde
Ve
Çağıl çağıl göz pınarından
Elemler akardı
Elemler dizi dizi
Bir matem havası
Eserdi sözlerinde
Kimbilir
Kuşkonmaz hangi diyar’ın
Kaç mevsim ötesinde
Hangi izbede
Yitirmişti kendini
Gözleri
Gözleri hep nem’liydi
Bakışları kederli
Yıkılmış dünyasını umursamazda
Devlet paletiyle virana dönmüş
Toprağı kan susan
Vuruldukça susan
Yitik diyarından ve yar’ından
Haniya olasılık
Gelecek bir haber çok önemliydi
Anılar taşırdı
Yaşadığı kış’lardan,geçtiği kışlalardan
Anılar
Saç tellerinde
Beyaza boyanmış siyah anılar
Bir çanta gibi
Bir çanta cehennem
Taşırdı ellerinde
Hiç kesişmemişti gözlerinin yolları
Baharla gül’le
Hiç
Falakada kırılmış yar sarmayan kolları
Hayat bir cehennem
Hayat ellerinde patlayan gülle
Kanardı
Kanardı
Geçirdikçe iç
………………..
Kaç kavşakta kaybetmişti kendini
Ve
Kaç izbede
Arayıp bulmuştu
Kanatılmış izini
Kırmıştı heyhat
Kırmıştı bin kere hayat dizini
Kimsesizdi gözlerinin yalnızlığında
ç/almışlardı bütün kimselerini
yıldızlar kalmıştı ona yıldızlar
yıldızlar ahbap yalnızlığına
bir sözüde kalmamıştı kimselere diyecek
ne dese nasılsa
yüreğinde karanlıklar giyecek
vurmuştu ağzına,diline gem’i
bir acı ummanında
nereye götürecek
götürecekti bilmez
rotasını şaşırmış hayat denen bu gemi
meçhul ve bilinmez sahil
etmişti artık
cümle acıya kendini dahil
ve
sonunda
gözlerini semaya
kuş kanadına dikti
hayat artık onun için
gözlerinde bir tik’ti
çünkü o
çünkü o
o
bir yitikti
Metin ŞAŞMAZ
2014