Tam zamanı kahreden uzun vadeli suskuların
Rüzgarın anlattığı başı dumanlı tutkularınla
Sımsıkı sar hüzünlerimi bir ikindi üşümesinde
Yüreğim sabır taşıyken tut ellerini yokluğumun
Yaralarıma dudaklarının vuslatını sür tütün tadında

Hazırım hadi, yüreğimin tellerine vur mızrabını
Kanayan gecelerimde boy veren hasretini inlet
Kırılsın gönlünü dağlayan hüzzam nağmelerim
Belki korlanır yüreğin, ben gibi sonsuza yaslanır
Gözyaşımın bitmeyen ıstırabında gözlerin ıslanır

Habersizce tut ellerimi sensiz yar’lara düşmeden
Yaprak yaprak dokunurken, benimle yürüme geçmişe
Aşk sarhoşu gözlerim hüzün gözlerinde dinlenmeden
Dalıp gider yüreğime bir ömür beklemelerin uykusuzluğu
Her gözyaşımda divane gönlündeki son-baharım ben

Sözüyle özüyle sevdamı sundum nazarına, ne olur dinle
Her harfin bir kitap olmuşken deli kız türkülerimde
Yüreğimi dipnot düştüm kitabının yazılmamış cümlelerine
“Hayat” demiştin ya hani geç kalmış her nefesime,
Hasret rüzgarıma açtığın göğsünde bittim mi söyle

Sussan da söylemeliyim gecelere serdiğim yıldızlar tükenmeden
Mazinin dibine vurunca, kıyamadığım kirpiklerinden akmalıyım
Yüreğinin unutulmuş köşelerinde saklasan da vefalı bakışlarımı
Damla damla çiğ olup düşerim mısralarına, o vakit anlamalısın
Sevdam ölümsüzlüğünün teminatıdır kahpe dediğin bu dünyada.

Şubat 2008

Ayşegül TEZCAN