Penceremden bakarken gördüm senin güzelliğini
Uzanmış dallarınla gökyüzüne doğru öylece duruyordun
Kimbilir kaç bahar kaç kış geçirdin durgun
Yine de dimdik ayakta gururlu mağrur olgun...

Kaç sürgün verdi yaprakların gökyüzüne doğru dal dal
Kaç sürgünü yaşadın mevsim mevsim dudağında bal
Kaç yaprak döktün sonbaharda yeryüzüne al al
Kaç rüzgara göğüs gerdin dost oldun dedin dallarımda kal...

Yıkılmaz gövdene öbek öbek aşkları sığdırdın
Kuş cıvıltılarına karıştın bir türkü tutturdun ılgın
Çaresizce ayrılıklara yaşlar döktün sessizce dayandın
Yıkılmadın inatla ayakta günleri bir bir sayandın...

Şimdi bakıyorumda ne kadar da yorgunsun
Dallarını eğmiş bir an önce vuslatı arzuluyorsun
Her gidişin ardından daha da boynunu büküyorsun
Ezeli çöküşü umarsız çaresizce bekliyorsun....

Bir balta vurulsa kökünden gelen tüm gücüne
Sessizce boyun eğersin bu çaresizce gidişe
Tüm bedenin yığılırken toprağın üzerine
Gidilir dönülmez akşamın ufkunda bir gece...

Hülya Akyıldız