Bir şarkı tutturmuş yine inceden
Bülbül başka söyler, gül başka söyler
Süzülüp düşerken öyle yüceden.
Yaprak başka söyler dal başka söyler

Çağlayıp akarken sevda pınarı
Baharda yeşildir hazanda sarı
Aşk ile çiçeğe konar da arı
Petek başka söyler bal başka söyler

Yılları aylara, güne bağlarken.
Gündüz yara alıp gece ağlarken
Bam teline vurup yürek dağlarken
Mızrap başka söyler tel başka söyler.

Umuda kelepçe olur yalanlar
Sevdadan dem vurup gönül çalanlar.
Gidenin ardından susar kalanlar
Hasret başka söyler yol başka söyler.

Savrulur dört yana, yürek toz duman
Bazen mahşer yeri bazen sütliman.
Yangına körükle gidiyor zaman.
Alev başka söyler kül başka söyler.

Mademk ki sevmektir gerçek meziyet
Sevene ayrılık büyük eziyet
Gel gör ki ortada işte vaziyet
Yürek başka söyler dil başka söyler.

Sanmaki lütfuna ermez bu yürek
Dalından sevdayı dermez bu yürek
Kör olmuş seveni görmez bu yürek
Canan başka söyler el başka söyler.

Aşık maşukuna, kul aşka söyler

Betül Kasapoğlu