Dün gece yine baktım, yanıp sönen ışıklar
Gözlerimde sevdanın resimleri gibiydi.
Issız sokaklarında mahzun sessiz gölgeler
Masal aşıklarının cisimleri gibiydi.

Sabahların bir başka akşamların hüzündü,
Yaşamamı sağlayan o samimi yüzündü.
Beni en çok sarsan da baharındı güzündü
Her birisi Cennet’in mevsimleri gibiydi.

Yolların çamurdandı, taşa dönmüş zamanla.
Bahçendeki reyhanlar örtülürdü samanla.
Hayalimdeki resmin, başındaki dumanla
Kara kışın kasvetli kesimleri gibiydi.

Dağlarını dolaştım, dertleştik meşelerle,
Otuz beş yıl önceki o ücra köşelerle.
Ağlaştık kederlerle, gülüştük neşelerle
Sanki biri birinin hısımları gibiydi.

Senden kalma hatıran, duygusal bir yanım var.
İste ne ister isen, emanet bir canım var.
Benim senle en çok da gecelerde anım var,
Anılar gecelerin isimleri gibiydi.

Seninle yaşayıp da çekip gidenler var ya?
Aldı gitti hepsini ölüm denen bir furya.
Demek her şey yalandı ya da kısa bir rüya
"Hayat" denen oyunun kısımları gibiydi.