Dört yılda bir gelir avutur bizi
Oylara kancayı, takar vekilim
Sınırsız vaatle uyutur bizi
Siyasetten anlar çakar vekilim

Cafcaflı sözlerle kandırır avı
Havanda su döver yineler savı
İndirir tokadı bulunca tavı
Kendi için yorgan yakar vekilim

Giyimine yetmez yüzlerce askı
Mazbatada saklı kaskosu daskı
Dokunmazlık zırhı başında kaskı
Yüksekten alçaktan sıkar vekilim

Kolonlar çatlasa çökse de çatı
Çelik karkas diye yutturur katı
Eli hep tetikte kollar fırsatı
İşin cukkasına bakar vekilim

Gününü bağlayıp kalır mı çömez
Yüklenir tüm varı bana mı demez
İlkeli görünür sözde hak yemez
Güçlünün arkında akar vekilim

Gölgesi yönetir borsayı kuru
Çok geçmeden olur, bir tuzu kuru
Bulunca serveti tutmaz uçkuru
Dinlemez engeli yıkar vekilim

Gözüne bakarak söyler yalanı
Sumen altı eder görmez talanı
Heybesine koyar geri kalanı
Tek düşündüğü şey çıkar vekilim

Lafı istediği yöne kıvırır
Taklalar attırır zoru devirir
Mızrağın ucunu sana çevirir
Sonunda pamuğu tıkar vekilim

IŞIK tez unutur anmaz adını
Tutturur rakımı etmez yâdını
Bırakmaz koltuğu sürer tadını
Sivriltir kazığı sokar vekilim


Azimet IŞIK 28.08.2014 Saat.03.42 İSTANBUL

Rakım; yükselti.


Dört yılda bir köyü, kenti gezeni,
Cüzdanında yemlik görür mezeni,
Yetmez, utanmadan bozar düzeni,
Doğru söyleyenden bıkar vekilim......sakaoğluhasankucuk