Adam
Mahzun bir şekilde
Etrafına bakınıyordu
Belki birini bekliyor, belki de
Öylesine vakit geçiriyordu

Fakat
Garip bir durumu vardı
İnsanın içini acıtan candı
Geçmiş yılların izlerini arıyor
Kimseden bir yakınlık bulamıyordu

Adam
Yaşlı bir insandı
Simasında derin hüzün vardı
İçinde saklı tuttuğu sancı nasıldı
Bir dokunup, bin ah işitmek farklıydı

Bu insan
Bir zamanların muradıydı
Şevk, neşe, muhabbet, azim yakındı
Şimdi geriye ne kaldı, ah etmekte ardı
Her nefs bir şekilde bu anı yaşayacaktı

Biraz
Ve sabırla düşündüm
Bu insandan yansıyanı terennüm ettim
Kimi kimsesi yok mu diye merakta ettim
Rahatsızlık vermemek için sual eylemedim

Bu sahneyi
Düşünmek istedim
Geçmişle, geleceği tahayyül eyledim
İçinde yaşadığım sır ve hikmet nedir dedim
Adamın suretinde geleceğim için niyaz ettim

Bir insan için
Umut asla yorgun olmamalı
Her ne yaşanmışsa nefsi zehaptan sorulmalı
Akıl ve ilim azimle buluşmazsa irfan aranmamalı
Marifet ancak samimiyet ve metanetle kazanılmalı

Her vaktin
İçinde gizlediği sahnelerin
Huzur ve sürura açılması için azim ve niyet
Aşk ve muhabbetle ve firkatleşen ümitle filizlenmeli
Yeis ve vehim gönülde asla yer bulmadan terk etmeli

Mustafa Cilasun