RÜYA

Dün gece bir düş gördüm
Anlatmazsam ölürüm...

Nereden geldiyse aklıma
Alıp şiir defterimi ,
Göstereyim diye ustalara
Gittim eski İstanbul’da
Şairler kahvesine .
Oturdum bir masaya sessizce .
Bir de ne göreyim sevdiğim tüm şairler
Bana bakıyor karşı masada
Kimdir bu çömez diye .
Toplayıp bütün gücümü
Vardım yanlarına .
Eğilip önlerinde selam verdim hepsine .
Aldılar selamımı gülümseyen yüzlerle .

Ve Birden bire ,
Göz göze geldik Nazım Hikmet ’le
Diz çöküp önünde baktım mavi gözlü dev e
Okudum en sevdiğim DAVET şiirini.
Nefes nefese .
Okşadı saçlarımı
Aferin çömez dedi .
Uçtum sevinçten .
Dedim üstat şair olur mu benden ?
Güldü mavi gözleri
Bir gün mutlaka dedi ...
sarıldım boynuna öptüm yanaklarından.
Dedim bu Piraye ’nin yerine
Diğeri de sevdiğin bütün kadınlar için .
Okudum bir solukta
Kadınlarımız şiirini ..
Ve VATAN HAİNİ *ni
Memleket hasretiyle doldu mavi gözleri .
Utandım insanlığımdan .
Kaçtım sessizce oaradan.

Burda bitmedi rüyam
devam edecek daha
sevdiğim şairlerle
Yeri geldikçe ...

MELAHAT ÇETİNKAYA