Dünyanın gamını yükünü taşidık durduk
Yorğunluk bastı artık bedenime
Seneler geçti gamı ile savrulduk
Yorğunum artık dostlar yorğunum yorğun


Gençtik çalışırdık gece gündüz demeden
İbadet bilirdik her daim elem
Yorulmak bilmezdik çalışırdık hep
Yorğunum artık dostlar yorğunum yorğun


Bacaklar tutmuyor gövde artık boşaldı
Eller ayaklar ğözler semaya karşı
Her daim sonsuz karanlık her daim azap
Yorğunum artık dostlar yorğunum yorğun


Ben kendimi böyle bilmezdim ğenc iken
Çalışır koşarım diyordum her an
Yaş kemale erince her şey boş her şey hayal
Yorğunum artık dostlarım yorğunum artık


Emekli olduk rahat ederiz dedik
Eve bağlandık kaldık bu nasıl iştir
Dırdırlar vırvırlar durmuyor hiç
Yorğunum artık dostlar yorğunum yorğun


Aldığımız maaş artık yetmez oldu
Recebin derdi azabı birdi bin oldu
Ğençlik anlarımı hep özlüyor olduk
Yorğunum artık doslarım yorğunum yorğun