İnsanlık libasının içinde lika saklı,
İkramın kaynağını bildik yarım yamalak
Yaşamın ambarından aşkla beslenen aklı
Güya gömdük umuda mizacı kadar haklı....

....

Akli meselemizde hangimizdik berhudar
Özgüvenle yoğrulan ahlak lazımdı mutlak
Tahsil yapmış yürekler gizlemişken gururu;
Güneşini kıskanan ayın günahı kadar
Soyduk hükme uymadan kılıfından uğuru
Fevri felsefemizde mahçup olurken didar
Hoşluklar hanesinde kim bekledi süruru


Can alıcı yanımız bizde kaldı misafir
İstinat bölgemizde dualar kadar parlak
Aşıklık hanesinde besleyerek büyüttük
Yusuf’un kuyusuna ayna tutarken safir
Züleyha’nın koynundan sevgileri yürüttük
Hayada lisanımız içmeden acı kefir
Eğdik cömertçe boynu kurban olmayı güttük


Biz ki; bize yakışan en güzel asaleti
Anlatılmaz seyirde bırakmadan muallak
Bir minval üzerinde taşıdık usanmadan
Yüzü gönül ehline dönük halis niyeti
İncitmeyi ar bildik ihanete kanmadan
Biz ki; kalple çakışan yavan samimiyeti
Nefsimizden çıkardık düşleri kuşanmadan....

....

Eyy insan münevveri gönül yapınca tavan
Hayat salıncağında oluruz allak bullak
Kir tutmuş etekleri kabul eder mi divan
Öyleyse boşa akar avlumuzda şadırvan...



Nezahat YILDIZ KAYA