Kımızı papuçlu şirin kızla dans edemedim.
Suçüstü yakaladılar
Sanal dünyamı yoldular, attılar.
Yasakladılar.
Gittim.
Kahrımla dans ettim karanlık bir tenhada,
Şeytanın çaldığı viyolonsel eşliğinde…
Atmak için kendimi
Kartalların yuva yapamadığı yerlere çıktım.
İnsan alışıyor be, ihtiyarlamaya…
Çıktım ama atamadım,
Attım ama tutamadım,
ben epey bir alışamadım.
Gencim sandım,
Kırmızı papuçlu şirin kızla dans etmeye kalkıştım…

İçimdeki ses susmuş benim gibi sessiz… sessiz sessiz
şiirler yazdım bu ilhamla yüzlerce sonbahar yaprağına…
derdimi sonbahar rüzgarına anlattım.
Rüzgar mumu söndürdü, ama yangını güçlendirdi.
Ayrılıklar küçük sevgileri öldürür,
ama büyük sevgileri güçlendirir.
Zamanla alışmayı öğrendim, unutmak yerine…
Unutuldum…
Unutamadım unutanları… kalbime yazdım,
Öldüğümde benimle gömülsün.
Internetsizlik ölmektir zaten yavaş yavaş,