Gençliğimizde devrimci şarkıları dinlerdik
Ezberimizde şekillenirdi proleter marşlar
Yığın yığın kitaplarda kaybolurduk,sessizce
Umutsuz denizlere yelken açardık,korkusuzca
Yazı yazarken sokağımızın duvarlarına
Postalların sesi gürlerdi tepemizde hunharca
Sonra kara zindan,kara coplar,kanlı duvarlar
Kulakları sağır eden acı feryatlar
Alır başını giderdi hayal gemileri limandan
Bilmem kaç gün, kaç ay yitirirdik sevdamızı
Bir gece ansızın çıkardık karanlıklara özgürce
Bir kuru ekmek,bir kuru soğan katardık aşımıza
Ne güzel anlardı soğuk kış gecelerinde iştiyak


Kara basan gibi beynimizde sallanırdı darağaçları
Üç yıldız kaydı aramızdan kahramanca, korkmadan
Denizin dalgası,mahirin seslenişi,aynanın görüntüsü
Hiç gitmez gözlerimden o anın yaşanışı
İdamın soğuk yüzünü unutmadık
Unutmadık kalleş naraların zafer şarkılarını
Bilinmeze giderken kahramanca,el salladılar
Nasihatleri vardı
Pembe umut yüklü,özlem dolu özgürce
Yaşamda ne varsa yaşanılacak
Bıraktılar bize kardeşçe
Yarınlarda daha mutlu,daha umutlu
Yaşam sevdalarını
Bir gelinlik kızın çeyizi gibi
Sererken sevda türkülerini sararan bozkırlara
Bir daha, bir daha dinlemek için yılmadan.
Ekilen tohumlar yeşersin diye yarınlarda
Ağlamalar, göz yaşları akmadan
Adilce yaşamdan pay almak için
Gittiler geri dönmemek üzere
Gönül bahçelerimizden
Üç nazlı çiçek yeşerdi özgürce,korkmadan
Umut oldular,ışık oldular ezilmişlere
Davalarında yürüsünler diye
Usanmadan


Fikret malkoç