bir tutkudur obamız
süslenir yazlarımız onunla
yüklüdür anılarımızla çocukluktan
türlü türlü anlarımız saklı
bir yanı benliğimizin çocuksu.

öylesine bir koy ki
değil öylesine asla
sarar benliğinizi loy loy
olanca sessizliğiyle oy oy
ey gönlüm huzura doy!
usulca ve alabildiğine toy.

lodosta sıcacık bir deniz amma
çer çöp ne varsa üstünde kıyının
adeta uzaklaştırır sizi kıyın kıyın
deniz anaları okşar teninizi
tırmalar kadınsı.

çivi gibidir poyrazda
bulunmaz ne de bir kimse
pırıl pırıldır koyumuz
berrak bir denizin koynunda
bir deli yürek ayırır kıyıyla.

düşünün
bir eski zaman teknesi
her gün çocukları toplar
selamlar
balkonda bulgur ayıklayan kadınları
sahilde kitabını okuyan amcayı
davet görür de insanlar
bir körfez gezisine

köy camiinde eda edilen bayram namazı
taşır eski zamanların sedasını
bir bakiye ki yaz ramazanlarından
site bahçesindeki kutlamalardan geriye
rengârenk bayramlıklar anbean.

anılar canlanır zihnimde bir an da
bir sahil karşımda insan çehreli
uzakta
ufuk çizgisi kadar uzaklarda
bir çift simsiyah kaştan ibaret
çocuk yüzlü ve masalsı deniz.

ya da
ak saçlarıyla bir adam hayali
öyle ki, bembeyaz bulutlar misali
okşarcasına uzanır yüzüme elleri
acı azalır da vakitten vakte
artar özlem günden güne.


L.T.