0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
807
Okunma
ne kadar arz-ı endam etsem de kelimeleri
anlaşılmaz dili anlayan kendi gibi anlar bizi
ne kakdar arzulasamda, görüldüğü gibi
safiyet kalmadığı gibi kirlendi yine gönül dili
dil-ü şuh eder zehir-ü zembelek
katran kaynadıkça bal olmasa gerek
oysa nurdan bir yürek temiz göynek giyer olsa gerek
onlarca kandil yaksan dışardan fayda vermese gerek
içerde bir tane kör bir kandil söndü sönecek
sönmesin ebediyette biz kullara gerekecek
