Gönül ocağını, yakalım dedik
Bin batman gürz ile, vurdular beni
Kapatalım derken, açıldı gedik
Çürük adreslerden, sordular beni.

Kul olduk kuyrukta, sıra beklerken
Kamburlaştık yükü, yüke yüklerken
Düğümlendik ipi, ipe eklerken
Türlü düzenlerle, kurdular beni.

Dışı içi başka, urbalar giyip
Asırlık edeple, başını eğip
Kaktüs dikenine, çiçektir deyip
Simsiyah çelenkle, sardılar beni.

Yüreğime inen, acılar derin
Dediler en baştan, burası yerin
Dedim ki karnım aç, bana da verin
Dilencidir deyip, kırdılar beni.

İnsana insanca, gözle baktıkça
Herkesin suyuna, göre aktıkça
Terbiyedir deyip, boyun büktükçe
Yetim çocuk gibi, gördüler beni.

İnsana göredir, hatayla nisyan
Şükür Allah’ıma etmedim isyan
Tövbe kapısında, beklerken ihsan
Durduramaz gayrı, ordular beni.

Necati pes etmez, erdikçe aklı
Konuşsa neler var, içinde saklı
Bu saatten sonra, dense de haklı
Bilme ki ne desem, yordular beni.

Necati OCAKCI
11.07.2014
Antalya
Karatay Medresesi