17 AĞUSTOSTU O GÜN

İşte ogündü saat sabahı 03 gosterıyordu
Insanlar uykusunda yakalanıyordu
Ortalık toz duman
Analar evlatlar ınsanlar perışandı

17 Ağustostu o gün
Benım Askerlık Anılarımla dolu Sakarya Yıkılıyor
Adım attıgım her yer Harabe haldeydı
Duyunca gözlerım boşalıyor
Ama Allahtan gelıyordu
Elımden bır şey gelmıyordu

17 Ağustostu yıl 1999
Tamda ben Askerden gelelı 1 yıl olmustu
Aynı gün Ama bır yıl sonraydı
Her yer toz duman
Ve Sakarya acılarla Yıkılıyordu

17 Ağustostu o gün
Sevenler sevılenlerde vardı
Ortalık kan revandı
Evlat Annesıne bağırıyor
Anne evladına Ağlıyor
Eller dizlere vuruluyor
#SAMSUNDAN tam 33 sala verılıyordu

17 Ağustostu o gün
Yurekler dayanmıyor
Cesetler bıle bulunmuyordu
Benım Askerlık Anılarım Kayboluyor
Bastığım topraklar Yanıyordu
Sakarya Kocaeli Ve bazı yerler vırane oluyordu

17 Ağustostu o gün
Allahım ne bır fıgandı
Allahım nasıl Dumandı
Allahım Nasıl bir Zamandı
Gece Saat 03
Mıllet yataklarında ölümü tadıyordu
Ocaklar sönüyor
Analar Ağlıyordu

17 Ağustostu o gün
Gözümden yaşlar akıyordu ogün
Sözlerımın sonuna gelsemde bugun
İçimde Ateş var Her gün
İŞTE 17 AĞUSTOS 1999 DU O GÜN
/muharrem/17/Ağustos/2014/Pazar/Saat/19/24/KONYA