Aslında
Fevri davranmamalıydın
Konuştuğun her insanın
Ruhi ve zihni vaziyetini
Dikkatten kaçırmamalıydın

Her kim olursa olsun
Hangi sıfatın sahibi bulunsun
İsterse saltanata haiz olsun
Veya sadece azığı bulunsun
Vasfı ve şöhreti hiç olmasın

Bakımsız bir zavallı can olsun
Kadın veya erken karşına çıksın
Masum ve mahzun hali anlaşılsın
Veya anlaşılmaktan korunsun
Fark etmez, yeter ki sen kalbini

Ruhunu ve vicdanını es geçme
Yaratanın nazarından vazgeçme
Hiç kimseyi hor ve hakir görme
Ve kendine güvenerek hitap etme
Kat a nefsine iltifat ederek küçülme

Edep ve nezaketin vatanı olmaz
Beşer insanlaşmadıkça edebe kavuşamaz
Hayâ ve nezaket insana has özelliktir
Beşer insan olmadıkça akıl niçin gereklidir

Hayvanda can olur, ruh bulunmaz
Ruh, akıl, vicdan, irade ve ilimsiz yapamaz
Şevk ve muhabbetsiz umut arşa çıkmaz
Heves ve heva ruh ve kalbe yaramaz

Hesapsız akıl ve bilgi nefse köle yaptırır
Kâinatta her şey hesap edilmiş fırsattır
İrfan ve basiret sahipleri farkına vasıldır
Sırrı ve hikmeti öteleyen kendine yabancıdır

İnsan mukallit kimliğinden kurtulandır
Beşer ise yaşamak için yaşayan zavallıdır
Bu bakımdan yaratılanı her kimse severiz
Yaratan için kalbi hassasiyetimizi esirgemeyiz

Nefsi ve enaniyeti için fırsatçılık yapan sefildir
Sefil olan bir ruh ve kalp nefsinin esaretindedir
İnsan, O’nun kulu olmak için Ahsen-i takvimdir

Mustafa Cilasun