Dün gece ayı bekledim balkonda,
Işığına balkondan bakayım diye.
Loş ışıkta canan yoktu yanımda.
Sevdiğim seni düşünmekti gaye.

Canan yoksa tabi ki canın sıkılır.
Bir gün olmayınca bu can yıkılır.
Seni görmek için balkona çıkılır.
Canan olmazsa acaba ne yapılır?

Ilık ılık esen rüzgar esmez oldu.
Saksıya diktiğin çiçeklerin soldu.
Sen olmayınca gözlerim doldu.
Canan olmazsa çıkılmaz yoldu.

Sen olsaydın çay olurdu elimde.
Sevdiğin şarkı mırıldanır dilimde.
Sen yoksun derman yok belimde.
Canan olmazsa nedeyim bu elde.

Ay geç vakit doğdu,ışığını vurdu.
Cananı düşünüp hayaller kurdu.
Sen yokken sanki zaman durdu.
Canan olmazsa saatler dururdu.

Ayın üzgün, solgun bir hali vardı.
Sanki koca gökyüzü sana dardı.
Bu yüzden beni de hüzün sardı.
Canan olmazsa beni kim anlardı?

Üzülmez, hep sevinirdi ay deden.
Peki,solgun halin üzüntün neden?
Kimdir canını sıkan kötülük eden?
Canan olmazsa giderim bu elden.

Senin yokluğundan sessiz her yer,
Ay,yıldızlar bu sessizliği seyreyler.
Sevdiğinden ayrı kalınca bireyler.
Canan olmazsa bu sevenler neyler.

Ayın ışığı altında sokağa baktım.
Sevgiliyi görürüm diye göz attım.
Sensizlikten bir tane daha yaktım.
Bu aşkla balkonda sedirde yattım.
Canan olmazsa ben yine battım.
16.08.2014
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar