Zaman derin bir suyun iz açılımı
koyaklarda vurdukça dalga ,güçlenen
zemheri bir kışın içinde kor saçılımı
kan kusarken şerbet içiyorum ,görünen

bir tırtılın yaprağı kemirme savaşımı
kelebeğe döneceği anı beklerken
ipeği zehirli dilinden örerken,yoksa kaçışımı
pejmürde bir kanat eğrisi deseni çizerken

bir günlük yaşamın sırat kıyısından
hatıratlar uçuşturmak sahte gökyüzüne
sahne boş,yazar kimliksiz kirli yakasından
Epiksellik dışı sergilem yeryüzüne

çalsın mitsel tanrılar pan larını
kırılmış kanatlar yağsın yeryüzüne
amaç ders vermekse insanoğlunun leş yanlarına
hadi kan kırmızı balon uçuralım gökyüzüne

bir çırpınış bataklık güllerinden
devindikçe battıklarına gam
son damlaları akacaktır pınarlarından
çamurun izi kalsa da yalana hala zam

vurdumduymaz iniltilerle kan emerken
şah damarı yırtılmış kangren
zevkle ömürleri çekerken
geriye bırakılan sadece utançlı bir an

yırtımış yüzlerde kalmayan nur/un
keskin sirke modeli bir yansıması
içine dönüp af dilemesi gerekirken
çatlak davul misali karması

kime denilebilir ki aç gerçek yüzünü
anlat içindeki gerçek hüzünü
oynama sahalara yok bunun çözümü
oyamayacaksın ,sende olmayan gözümü

hiç bir bağlamda yer alamayan varlığında
yüreğinin gerçeği bilen darlığında
yalan tebessümler ,eğreti dudağında
biliyorum sesim hala özünde,kulağında


........................................................................EMA