1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1523
Okunma
çocukken ne de iyi insanlardık.
kısadır kollarım, istediğimce saramam.
belki bundan,
upuzun yolların eline düşerim, peşin sıra.
bilmem hangi sırada,
o sırra kalem basan adamım,
nerelere de giderim bir bilsen.
unuttur diye bir şey yok,
olsa olsa
umuttur.
///// ah,
///// ahh,
///// ya düşmüşsen?
düşümde kollarım,
tutarım da seni ben.
sararım yarandan.
yarınında,
yarın olurum
o elmadan.
ellerin uzanırsa,
dokun,
her hücrene çizik atmış bu ellere uzan.
seni bu kadar seviyorum.
kollarımı bir açarsam,
tüm yolları da kapatırım inan.
kısadır kollarım,
upuzun yollarda
sensiz yapamam.
| emrah nargöz
| 14 Ağustos 2014 Perşembe, 02:15
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz