Yaşamak aynı zamanda
Umudun türküsünü dilinden düşürmemektir aslında

Bakmayın umutsuzluğun
En çılgın ve en son romantik dansını
En iğrenç ve gürültülü müzikle
Ve tüm çirkinliği ile yapmasına
Nasılsa gözlerini açamayacak
Bir daha
Bir başka bahara

Bu son demi
Son uykusu
Belki kalem kırılanca verilmiş son bir söz
Görünen karanlık bir surette
Kanlı bakışlı bir çift göz
Hatta ihtişamlı atları
Soytarıları, kara bulutları ile
Kutlasınlar uykuyla geçen geçmişlerini
Hele uyansın şu toprak
Herkes bilecek
Bulacak yerli yerini

Biz bu aşkı, nadasa bırakmışız gülüm
Bildiğin herk e
Dinlenen beden umuttur
Pırıl pırıl oluşur her bir meyve
Ve inadına
Kenetleniyor eller, aşk ile,
Hasrete umuda
Hayatta dik durabilmek adına
Türküler çoğalıyor
Çığırıyorum
Güneş ne kadar güzel
Yıldızlar ne kadar parlak
Bağırıyorum
Tek bir ağaç ta olsa
Tohumlar düşüyorsa toprağa
Yani çoğalarak
Yani daldığı en ağır uykusundan uyanarak
Can var gülüm can var
Nerede can varsa bir avuç
Bir dünya umut dolar
Umudun türküsü dolar yüreklere
Ve birlikte ulaşırız
Ancak birlikte
Çocuk cellâtlarının
Asla ulaşamayacağı bir yere