Duyan var mı dediğimi bir kere?
"Padişah ben, sultan benim, han benim
Makam mevki va’detmeyin boş yere
Gözümde yok ne şöhret ne şan benim

Görmezsiniz yaralarım derinde
Siz üşür ben, kavrulurum serinde
Doğu, batı dünyanın her yerinde
Canım yakar giden herbir can benim

Dışı dindar oysa kâfir içleri
Çok şey gibi gösterirler hiçleri
Duyun beni ey İşıd’ın piçleri
Telaferde döktüğünüz kan benim

Ben Ferhat’ım siz önümde dağsanız
Gözüm kırpmam dolu gibi yağsanız
Kara bulut olup göğe ağsanız
Ufuklardan doğup gelen tan benim

Kâh fırtına olurum kâh sam yeli
Yâni bazen âkil bazen en deli
Vatanıma değerse bir puşt eli
Bilinsin ki ölümüm o an benim

Siz hele ki iktidara baş beyim
Hep dedin ki kimse değil ben yeyim
Haram olsun, daha sana ne deyim
Kursağından geçen herbir nan benim

Ey Atamı nefret ile ananlar
Bir meczubun sözlerine kananlar
Cumhuriyet yıkmak kolay sananlar
Koyunsunuz, boynunuzda çan benim

Bazen deli Fırat bazen hazardı
Haksızlığı gördüğünde azardı
Kâh sevdâyı kâh vatanı yazardı
Kalemimi kuruttunuz lan benim.

7Ağustosikibinon4.

.