Bir antika kitaplığa dönmüşüm,
Raflarımda yeni kalan sen varsın.
Yangınların ortasında sönmüşüm,
Küllerimde sevda bulan sen varsın.

Viranemde hazinenin ucunu,
Örtmek için perde yaptın saçını.
Kalbimdeki yaraların içini,
Boşaltarak geri dolan sen varsın.

Köhne hanın duvarına hatıra,
Hece hece seni yazdım satıra.
Sevdalılar tepesinde yatıra,
Sevgisiyle örtü olan sen varsın.

Kitaplara sayfa olan kâğıtta,
Mevlana’nın müridine öğütte,
Yüreğimde burgulanan ağıtta,
Ateş yağan yaşı silen sen varsın.

Uzaklardan seyrederken maziyi,
Gözlerinde tamamlarım geziyi.
Bin yıl sonra harabemde kazıyı,
Yaparlarsa güne gelen sen varsın.

Garip geldim geri dönüş yaklaştı,
Saçlarımız dalga dalga aklaştı,
Hasret çeken krizlerim sıklaştı,
Kalbimdeki derdi bilen sen varsın.

Hüznün ile kaderimi paylarken,
Sevgin ile umudumu eylerken,
Hüzün teli şarkımızı söylerken,
Hayalimde keman çalan sen varsın.

Mehmet NACAR