Çekilmez oluyor bazen bu alem
Hiç demem
Öfkeliyken yüzüne kimsenin
Dur bakalım sakinleş / uzaklaş ordan / ince ele sık doku kal kalburun üstünde
hep susarım
Gün gelir bazen dolarım taşarım’da,
Söverim bile arkasından
Hay sizin boyunuza posunuza bu yaşınıza diye
Bari / Kulak duymaz / Göz görmez
Gönül kabul eder göz görmeyince bari kalp kırılmaz
Halbuki söz dem’len’se, kalburdan elekden geçse
Sular aksa durulsa, söz / hal / tavır/ öyle dense
Çok söz’’lerin hal’’lerin tavır’’ların ham’’ları kalburdan elekden geçemeyecekler
Elbetde kaileye alınmayacaklar
Hamlar miğde bulandıranlar
Küçücükler elek’’den, bile yere düşecekler
Ve / yerde kaybolacaklar
Kalbur üstünde / kalbur üstü sözler / haller ve tavırlar kalacak
Ve ne hoşdu ve gene ne hoş olacak
Dedim gün gelir gideriz biz / çok ararlar biz gibileri
Hayır dedi /azdan biri
Anlıyorlarmı sanki şimdi?/ bilmem?
Çekilmez oluyor / bazen bu alem.
Yahya sevim ; Aydın .